Wzgórza sięgające granic południowych przedmieść Edynburga zachęcają do spacerów, będących okazją do podziwiania wspaniałych widoków. Królewskie Obserwatorium (Royal Observatory; IV-IX codz. 12.00-17.30 i 19.00-21.00; X-III codz. 13.00-17.00 i 19.00-21.00 z wyjątkiem pt.13.00-21.00; 2 £) stoi na szczycie Blackford Hill, w odległości krótkiego marszu na południe od Morningside. Można też tam dojechać bezpośrednio z centrum miasta autobusami #40 i #41. Obserwatorium objaśnia zwiedzającym tajemnice Układu Słonecznego za pomocą modeli, filmów i fotografii kosmicznych. Dwa główne teleskopy są dostępne w zimowe wieczory, jest to zatem najlepsza pora na wizytę w obserwatorium.
U stóp wzgórza, w ptasim rezerwacie nad jeziorem Blackford, zaczyna się szlak prowadzący do Hermitage of Braid, będący śliczną, ocienioną ścieżką biegnącą wzdłuż strumyka Braid. „Pustelnia Braid”, podobna raczej do zamku, jest XVIII-wieczną rezydencją, która obecnie służy jako turystyczne centrum informacyjne (pn.-pt. 11.00-16.00, nd. 10.00-18.00; kawiarnia tylko nd. 11.00-17.30). Po stronie południowej znajdują się wzgórza Braid (Braid Hills), których większą część zajmują dwa pola golfowe. Co drugą niedzielę są one nieczynne, dzięki czemu wszyscy wędrowcy i piechurzy, pragnący poznać okolicę, mają wolną drogę.
Dalej na południu wznoszą się wzgórza Pentland (Pentland Hills), o długości 29 km i szerokości 8 km. Najlepszym punktem w obrębie Edynburga na rozpoczęcie wycieczki jest SWANSTON, zaciszna, zupełnie wyjątkowa osada bielonych wapnem i krytych strzechą domów, oddzielonych od pozostałej części miasta prawie 2-kilometrowym pasem pól uprawnych. Robert Louis Stevenson jako chłopiec spędził raz wakacje w chacie Swanston, największej w wiosce, którą unieśmiertelnił w powieści St Ives.
Aby poznać scenerię wzgórz Pentland, można przejść szlakiem pieszym wiodącym do położonego we wschodniej części sztucznego stoku narciarskiego Hillend. Szlak prowadzi przez dwa szczyty, po drodze można zahaczyć o pozostałości fortu z epoki żelaza, a na dodatek podziwiać wspaniałe widoki Edynburga i Fife. Leniwi mogą dostać się na górę za pomocą wyciągu krzesełkowego z Hillend (pn.-sb. 9.30-21.00, nd. 9.30-19.00; 1,50 £), do którego z centrum miasta dojeżdżają autobusy #4 i #15.
WZGÓRZA PENTLAND
Mapa z serii Ordnance Surrey Landranger nr 66
Na tę wędrówkę należy zarezerwować sobie 4 godziny. Wyjedź z miasta drogą A702 i poszukaj Flotterstone Inn, gdzie znajduje się parking i małe centrum informacyjne. Boczna, przyjemna droga prowadzi do sztucznego jeziora Glencorse, następnie podąża kręto wzdłuż jego brzegu, przechodzi przez wąską przełęcz i dociera do zbiornika Loganlee, mijając po drodze bardzo odludne miejsca, gdzie naprawdę poczujesz, że znalazłeś się z dala od miejskiego zgiełku. Ludzie o dużych zapasach energii mogą w punkcie wyjścia wybrać wspinaczkę wiodącą przez wzgórza Turnhouse i Carnethy (576 m). Zejdą potem do Howe na zachodnim krańcu jeziora Loganlee.
Stąd ścieżka wiedzie dalej przez krótką przełęcz i kończy się na dalekim krańcu łańcucha Pentland. Przed tobą pojawi się wielki zbiornik wodny Thriepmuir – należy przejść przez most znajdujący się nad przesmykiem. Przez jakiś czas ścieżka oddala się od wody, należy jednak skręcić w pierwszą odnogę w prawo, żeby powrócić do jeziora i podążać tym samym szlakiem mijając sztuczny zbiornik Harlaw.
W tym miejscu trzeba przejść przez tamę i minąć chatkę, a następnie skręcić w lewo w leśną drogę. Kiedy droga się rozwidla i dalej biegnie w lewo, ty idź ścieżką prowadzącą w prawo, która ponownie prowadzi w stronę wzgórz. Po ok. 200 m dojdziesz do rozwidlenia; wybierz lewą ścieżkę, która powinna cię zaprowadzić do przełęczy pomiędzy wzgórzami Bell i Harbour. Droga podąża dalej w stronę strumienia, który wpada do zbiornika Glencorse.
Na temat Pentlandu jest sporo książek i specjalne mapy, doskonałą pozycją jest 25 Walks, Edinburgh and Lothian, (HMSO, 1995).