Szkocja – dokąd jechać

Jeżeli ktoś ma niewiele czasu, może zajrzeć na krótko do któregoś – najlepiej do obu -z największych miast szkockich, Edynburga lub Glasgow. Potem warto odwiedzić zachodnie wybrzeże o malowniczej scenerii, gdzie zachowało się wiele interesujących śladów długiej i burzliwej historii kraju.

Podróżowanie po części lądowej Szkocji jest stosunkowo łatwe: drogi docierają niemal do każdego zakątka kraju, pociągi dojeżdżają do wszystkich większych miast, a gęsta sieć autobusowa obejmuje wszystkie miejscowości z wyjątkiem wiosek położonych na największym odludziu. Miłośnicy turystyki pieszej znajdą wiele szlaków, które przecinają zarówno wszystkie zagospodarowane parki krajobrazowe, jak i sporą część dzikich i odludnych terenów. Bez własnego środka transportu trochę trudniej poruszać się po wyspach, gdzie – zwłaszcza na Wyspach Zachodnich – autobusy kursują bardzo rzadko i często nie sposób skoordynować jazdy z porą przybycia lub odpłynięcia promu. Prawie wszystkie promy – a jest ich dużo i odznaczają się punktualnością – należą do przedsiębiorstwa Caledonian MacBrayne. Można zakupić zniżkowe bilety łączące przejazdy na różne wyspy, co bardzo obniża koszty korzystania z promów. Nieomal wszędzie można znaleźć niedrogie noclegi, najtańsze (i czasem najgorsze) oferują schroniska młodzieżowe oraz setki prywatnych kwater i pensjonatów.

Większość turystów zaczyna podróż po Szkocji od stolicy, pięknego i starego Edynburga, słynącego z malowniczego zamku i pałacu Holyroodhouse. Dodatkową atrakcją miasta są wspaniałe muzea, a przede wszystkim Międzynarodowy Festiwal w Edynburgu – znane na całym świecie wielkie wydarzenie artystyczne, odbywające się na przełomie sierpnia i września, trwające trzy tygodnie. Z Edynburga niedaleko jest do tętniącego życiem Glasgow, wielkiej przemysłowej metropolii, która niegdyś była drugim co do wielkości miastem imperium brytyjskiego. W ostatnich latach – chociaż jako ośrodek przemysłowy nieco podupadło – Glasgow stara się o poprawę własnego wizerunku. Piękna przydają mu niewątpliwie wspaniałe budowle, perły architektury końca XVIII i XIX w.

W południowej Szkocji, często niedocenianej jako region turystyczny, znajdują się jedne z piękniejszych pod względem krajobrazowym terenów w kraju. Szczególnie malownicze są doliny rzek w okolicy miasteczka Mofat, a także lasy i łagodne wzgórza Parku Leśnego Galloway, sąsiadującego z wybrzeżem Solway. Na wschodzie regionu graniczącego z Anglią leżą ruiny czterech słynnych opactw: Melrose, Dryburgh, Kelso i Jedburgh. To ostatnie jest bez wątpienia najciekawsze, za to śliczne miasto Melrose położone w jednej z piękniejszych części doliny rzeki Tweed, najlepiej nadaje się na bazę wypadową, zwłaszcza że niedaleko stąd do Abbotsford, interesującej, pełnej ciekawych eksponatów rezydencji Waltera Scotta.

W środkowej Szkocji, rozciągającej się na północ od Edynburga, po przeciwnej stronie Firth of Forth, krajobraz jest bardzo zróżnicowany: od głębokich i cienistych dolin i wąwozów po urwiste szczyty i łagodne zbocza Trossachs. W Stirling można zwiedzić imponujący zamek, a na wybrzeżu zagrać w golfa w St Andrews, kolebce tego sportu. Północno-wschodnia Szkocja pozornie niewiele ma do zaoferowania, a jednak ciekawych wrażeń może dostarczyć zarówno wędrówka szlakiem whisky w Speyside, jak przemierzenie spokojnych i majestatycznych dolin Angus lub wizyta w nadmorskim Aberdeen, trzecim pod względem wielkości mieście Szkocji, które zawdzięcza swoją zamożność ropie naftowej. W sercu regionu leży „królewskie” Deeside i „ukochany raj” królowej Wiktorii, zamek Balmoral.